کد مطلب:107159 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:156

حکمت 471











[صفحه 792]

(هرگاه مومن باعث خشم برادر خود گردد، در حقیقت از او جدا شده است). حشمه، احشمه: او را به خشم آورد و بعضی گفته اند: او را شرمسار كند. این عبارت مقدمه ی صغرا برای قیاس مضمری است كه امام (ع) بدان وسیله مومن را از خشمگین ساختن برادر خویش برحذر داشته است، توضیح آن كه اگر مومن، برادر مومن خود را خشمگین و یا شرمنده كند، این عمل باعث نفرت و انس نگرفتن با وی می گردد، و این خود از انگیزه ها و عوامل جدایی است. و تقدیر عبارتی كه به منزله ی كبراست: چون جدایی از برادر جایز نیست پس خشمگین ساختن او روا نیست. توفیق و مصونیت از خطا به دست خداست. این آخرین سخن از برگزیده های سیدرضی- خدایش از او راضی باد- از سخنان مولایمان امیرالمومنین علیه السلام است، و سپاس خداوند سبحان را كه به من توفیق به پایان رساندن شرح آن را داد و برای من منتها و عنایات خود را نسبت به چنین نعمتی بزر گ فراهم كرد، و از او درخواست دارم، و از او می خواهم كه این نوشته های مرا حجتی به سود من قرار دهد نه به زیان من! كه او بسی منت گذارنده و صاحب لطف و احسان است. بنده ی خدایی امیدوار به رحمت او، پناهنده از دست گناهانش به عفو و كرم او، میثم بن علی بن

میثم بحرانی، در نیمه شب، شنبه ششم ماه خدا، ماه مبارك رمضان- خداوند بركتش را شامل حال همگان قرار دهد- سال ششصد و هفتاد و هفت، این نوشتار را به پایان رساند. و سپاس خدای را چنان كه درخور حضرت اوست و درود و سلام خدا بر سرور ما محمد پیامبر امی و بر خاندان پاك و بزرگوار او باد.


صفحه 792.